Haurrengan egindako azterlan batek, haurdunalditik nerabezarora bitarteko jarraipenarekin (22 urte, batez beste), haurrak pestizida eta fungiziden eraginpean egotearen eta pubertaroan aurreratzearen arteko lotura aurkitu du.
Environmental Pollution aldizkari zientifikoan argitaratutako lana CIBERESPek, Granadako Unibertsitateak (UGR) eta Ikerketa Biosanitarioko Institutuak (IBS. GRANADA).
Haurtzaroa eta Ingurumena (INMA) diziplina anitzeko taldearen ikerketa berri bat da, kutsatzaile hormonalekiko giza esposizioari eta ama-haurren osasunean dituen ondorioei buruzkoa. Asturiasko, Gipuzkoako, Sabadellgo, Menorcako, Valentziako eta Granadako hainbat ikerketa-zentrok parte hartzen dute ikerketa horretan.
Carmen Freire ikerlariak, argitalpen honen arduradunak, adierazi duenez, oso ikerketa gutxik ikertu dute gaur egun erabiltzen diren pestiziden eraginpean egotearen eta pubertaroa neskengan eta mutilengan agertzen den adinaren arteko erlazioa, nahiz eta pubertatearen garapenaren aurrerapena sarritan ikusi den pediatriako klinikan, bereziki neskatoen kasuan, eta horien kausak ez dira ondo ulertzen.
Azterlan horretan, pestizida ez-iraunkorren gernu-metabolito batzuen eta hiri-eremuetako haurren pubera-garapenaren arteko lotura ebaluatu zen, eta obesitatea kontuan hartuta, garapena aurreratzeko arrisku-faktorea delako. Gogoratu behar da haurren obesitatea osasun publikoko arazo larria dela.
Espainiako eta Frantziako estatuak dira pestiziden kontsumitzaile handiena Europar Batasunean (EB), Espainarraren kasuan 77.700 tona pestizida erabili ditu 2020an, 34.000 tona fungizida barne, talderik ugariena. 1.73 kg pestizida biztanleko.
Pestizidak nekazaritza-ekoizpenean erabiltzen dira, baita hiriguneetan eta etxeetan ere. Populazio orokorraren esposizio-bide nagusia dieta da, batez ere ohiko produkzioko fruta eta barazkien kontsumoaren bidez.
Nekazaritza ekologikoa
Pestiziden kasuan, ikerketaren egileek gogorarazi dute bereziki fruta eta barazkietan daudela. Emandako datuen arabera, gaur egun estatu espainolean kontsumitzen diren elikagaien %34k pestiziden hondarrak dituzte.
Hauek dira pestizida gehien duten landareak: marrubiak, sagarrak, letxuga, tomateak, melokotoiak, mahatsak, mandarinak, laranjak, udareak eta limoiak.
«Nekazaritza ekologikoaren aldeko apustua egin behar da, tokiko, sasoiko eta prozesatu gabeko produktu baterako jauzia». Tokian tokiko jakien alde egitea garrantzitsua dela uste du Freirek, edo, ahal dela, Europan ekoitzitakoak kontsumitu beharko liratekeela dio, «pestiziden inguruko araudia zorrotzagoa delako beste herrialde batzuekin alderatuta».
Ikerlariaren iritziz, nahi izanez gero posible da substantzia toxikorik gabeko elikadura sistema bat martxan jartzea, eta administrazioek neurriak hartu beharko lituzkete hori bermatuko duen araudi «gardena eta zorrotza» ezartzeko. «Aldaketa nagusiak goitik etorri behar du. Borondate kontua da».